Wat is het toch leuk om die jochies met hun stickjes achter die bal aan te zien rennen. Als een van hen de bal eindelijk ‘onder controle’ lijkt te hebben, geeft ie hem gelijk een klap in een onvoorspelbare richting. Als stokstaartjes richten de anderen zich vervolgens op, kijken waar de bal ineens is gebleven en stuiven er dan als bezetenen achteraan. Zo schattig!
Ach,.. laat ze nu nog maar even lekker rennen. Als ze later groot zijn moeten ze nog lang genoeg in het gareel lopen.